PIP-implantaten

Hallo, ik ben een jonge moeder van 24 en ik heb 2 kinderen.

Ik was al 15 dat ik graag een borstvergroting wilde laten doen en op mijn 21ste heb ik dat dan eindelijk kunnen laten doen. Een vriendin van mij ging naar het S. kliniek in Breda en alles was goed gegaan. Ik ging 3 maanden na haar onder het mes. Later begon ik het raar te vinden dat we contant moesten betalen. Ik had geen drains, geen verband, alleen maar een loszittende bh. Ik werd gelijk na de operatie naar huis gestuurd want er volgde weer een nieuwe patiënte. Maar ik was toen blij met mijn nieuwe borsten en bij de nacontrole zei de arts dat hij erg tevreden was. Ik had wel harde borsten maar dat was de zwelling van de operatie waar ik me wel in kon vinden.

2 Jaar later waren mijn borsten nog steeds hard en ik had al vanaf het begin het gevoel dat de implantaten eruit moesten. Dus ik ging langs bij m'n huisarts, daarna bij een plastische chirurg maar er was geen ontsteking te vinden, niks ernstigs. Dus ik had geen reden om me te laten opereren. Achteraf ben ik daar heel blij om anders had ik gewoon weer nieuwe genomen.

Nu 3 jaar later kom ik erachter dat mijn arts een long/hart arts is, helemaal geen plastische chirurg!! Vorig jaar is de kliniek gesloten wegens slechte hygiëne. Ik bleek geopereerd te zijn zonder anesthesist!! Levensgevaarlijk!!

Nu kwam er in december 2011 op het nieuws dat vrouwen met het PIP-implantaat z.s.m. dat implantaat moesten verwijderen. Ik had geen idee dat ik ze had, want mij waren de Eurosiliconen beloofd. Dus mijn vriend zegt; kijk nou even voor de zekerheid! Ik pak m'n kaart erbij, en ja hoor! Alles in het Frans en duidelijk 'PIP' te lezen. Dus ik zakte even door de grond. Nee hè?! Dus ik ging gelijk een afspraak maken bij m'n huisarts voor een verwijsbrief, want ik kon tenslotte niet meer terecht bij de arts die bij mij de borstvergroting heeft uitgevoerd. Ik ging naar het ziekenhuis in Alkmaar en kon daar al binnen 2 weken terecht. Ik wilde toen nog voor nieuwe implantaten gaan.

Toen ben ik mij gaan verdiepen in siliconen. Er kwam ook steeds meer informatie over op het nieuws. Ik weet ook nog dat mijn vriendin opbelde van; ik denk dat ik ze maar laat verwijderen hoor, moet je eens kijken op die en die site!! En ik had toen nog zoiets van, ik neem nieuwe en kijk het wel aan. Maar toen ben ik uit eindelijk gaan kijken op internet en kwam op deze site terecht. Wat schrok ik! Van al die klachten die er stonden, had ik er wel 20!! Ik had nooit gedacht dat dat soort (kleine) klachten zoals mijn chronische vermoeidheid, door siliconen kon komen.

Ik wist ook niet dat siliconen konden zweten, lekken etc. Mij is verteld, dat ik ze voor altijd kon blijven houden en dus ook geen heroperatie meer nodig had, maar ik lees op internet dat ik niet de enige ben.

Ik ben in de tussentijd ook zwanger geweest en na mijn zwangerschap zagen mijn borsten er weer wat natuurlijker uit. Dus ik blij, maar ik kreeg ook na mijn zwangerschap ineens last van erge haaruitval, maar dat kon ik nog verwijten aan de hormonen. Ik kreeg last van van m'n gebit, maar mijn tandarts kon niks vinden. Ik kon niks meer onthouden, schreef soms de raarste dingen als ik een boodschappen lijstje maakte, ik voelde me ineens dom worden, ik kon niet meer uit m'n woorden komen, maar dacht toen; hormonen! Maar ik ben nu 10 maanden verder en sinds 3 á 4 maanden kreeg ik ook last van angsten, emotioneel instabiel, kortademig, m'n borsten begonnen meer pijnlijker te worden. Ik weet nog dat ik erge jeuk kreeg op m'n voet, dus ik ga krabben en m'n hele huid lag open en het heeft een week lang opengelegen. Na een week kreeg ik dus pas een korst, het wilde maar niet genezen! Nog steeds zie het wondje zitten. En nu kom ik er dus achter dat dat allemaal door siliconen kan komen!!

Als ik dit allemaal had geweten voor mijn operatie was ik er nooit aan begonnen!!

Ik ben gisteren (24-1-2012) weer naar m'n plastische chirurg geweest voor de uitslag van m'n echo. Er was niets ernstigs te zien. Ik liet hem gelijk weten dat ik geen nieuwe implantaten wilde en dus alleen een explantatie. Hij was er positief over en zei nog dat ik deze grootte nog kon creëren met een bh, want van mezelf heb ik een aa cup. Ik vond het ook erg mooi wat iemand anders schreef; je borsten kan je nog camoufleren met een bh, je gezondheid niet!

Ik word rond 20 februari geopereerd en ik ben erg blij wanneer ze eruit zijn. Aan de andere kant vind ik heel lastig om mijn lingerie niet meer aan te kunnen die ik dus eindelijk met grotere borsten wel aankon, maar ik ben nu heel sterk van mening dat je jezelf moet accepteren zoals je bent!

Als je denkt een borstvergroting nodig je hebben om jezelf te kunnen accepteren, kan ik je alleen maar therapie aanraden. Echt hoor, veel goedkoper! En gezonder!

Iedereen wil zo perfect zijn, maar perfectie bestaat niet, jij wel!!