Ongeloof klachten na reconstructie in NL. Belgische arts beaamt: "Dit zie ik wekelijks."
Drieëntwintig jaar geleden heb ik in een voorstadium van borstkanker mijn beide borsten op doktersadvies laten verwijderen., omdat ik dubbel belast ben zowel in moeders' als vaders kant komt borstkanker voor.
Er zijn toen protheses geplaatst, met zoutoplossing. Er was toen al bekend dat protheses met siliconen kapselvorming kunnen veroorzaken.
De met zoutwater gevulde protheses zouden geen bijwerkingen hebben, zo zei men.
Na 15 jaar, was toen het advies van de plastisch chirurg, moeten de protheses vervangen worden.
Ik ben nu 23 jaar verder.
Helaas heb ik andere ervaringen. Al na het plaatsen van de protheses, ik lag toen nog in het ziekenhuis, kreeg ik hevige transpiratieaanvallen, zó erg dat ik het bed uit dreef.
De arts vond dit vreemd: 'Ach het zal wel zwakte zijn, het gaat vanzelf over.'
Het ging echter niet over, er kwam steeds meer bij.
Al gauw kreeg ik last van mijn darmen, spieren, schildklier, suikerspiegel, CIPD en ménière-achtige klachten.
Wat is er aan de klachten gedaan: Ik heb 3 darmonderzoeken gehad en 1 spijsverteringsonderzoek.
Cardiologisch onderzoek. Maagonderzoek en galonderzoek. Uit al deze onderzoeken kwam niets.
Door mijn vorige huisarts werd ik als een aansteller gezien.
Ik ben 4 jaar onder behandeling geweest bij een internist, vanwege de schildklier.
Ook deze internist wist geen raad met al mijn klachten en heeft mij als advies gegeven: 'Zoek het eens in het alternatieve arts op'.
Daarop heb ik een orthomoleculair arts geraadpleegd. Mijn bloedbeeld zag er heel slecht uit.
Hij verwoordde het zo: 'Je moet het zo zien; je lichaam loopt teveel een marathon, je bent op, zo ga je vanzelf dood. Ik ga je ondersteunen met medicijnen.' Het heeft een paar jaar geholpen. Maar nu lijkt het dat mijn lichaam de medicatie inhaalt, het heeft weinig resultaat meer.
Het heeft me ook een kapitaal gekost en dat houd ik ook niet vol.
Afgelopen anderhalf jaar ben ik weer op zoek gegaan naar een specialist die de protheses wil verwijderen en een reconstructie met eigen vetweefsel uit wil voeren. Het probleem was dat de specialist die de protheses 23 jaar geleden heeft geplaatst, is overleden en het ziekenhuis bestaat niet meer. Dus heb ik een verwijzing gekregen naar een professor in UMC Groningen gekregen.
Deze professor leidt plastisch chirurgen op. Het was een vreselijk bezoek; hij wist niet eens goed waar ik voor kwam ondanks de verwijzing door de arts. Luisterde niet naar mijn klachten, het werd weggewuifd.
Hij vond het onzin de protheses te verwijderen, die konden wel een leven lang mee.
Een reconstructie met eigen weefsel? Wat dácht ik wel? Wie moet dat betalen? Ik vraag het niet aan!
'Als er een lek is, dan kom je maar terug, dan stop ik er wel een andere in.' En ik kon gaan.
Na een half jaar heb ik de moed weer bij elkaar geraapt, weer met een verwijzing op zak naar het A. ziekenhuis in Nieuwegein.
Dit bezoek bij de plastisch chirurg was nog erger. Ik liet hem op advies van mijn huisarts mijn klachtenlijst zien en dat vond hij niet leuk.
Ik vroeg hem naar zijn ervaring op het gebied van reconstructie met eigen weefsel, je wilt toch weten of een jonge plastisch chirurg genoeg ervaring heeft op dit gebied, het is een heel normale vraag tegenwoordig. Mijn vraag viel niet in goede aarde.
Zijn antwoord: 'De klachten zijn nog nooit bewezen en zullen ook nooit bewezen worden.
Ik vind u brutaal en ongeïnteresseerd en ik ga u niet opereren'. En ik kon gaan.
Ik ben tot op mijn botten geïnteresseerd, dit is duidelijk een antwoord uit onmacht en door zo’n dokter laat ik me helemaal niet opereren.
Hij schreef aan mijn huisarts naar aanleiding van dit consult; 'Deze mevrouw is brutaal en ongeïnteresseerd en daarom opereer ik haar niet.'
Dus moest ik me bij de huisarts ook nog verdedigen voor mijn zogenaamde gedrag. In één woord vreselijk!!!
In oktober ben ik naar het UZ Gent bij professor L. geweest en dat was een verademing.
Hij luisterde en ik kreeg veel informatie, hij weet van de problemen met protheses.
Hij opereert 4 tot 6 x per week een borstreconstructie met eigen weefsel. Uw probleem is uw zorgverzekeraar, want er komen hier heel veel Nederlandse dames voor een operatie. Jullie zorgverzekeraars doen erg moeilijk.
"Mevrouw ga a.u.b. niet weer over op protheses want daar schiet u niets mee op. Als u het aan mij vraagt om toch nieuwe protheses te plaatsen, zeg ik nee, want het is tegen mijn principes."
Nadat hij mij onderzocht had, kreeg ik te horen dat de protheses zweten.
"Het volume wordt minder, dat kunt u zien door de plooien in de borsten.
U wordt ziek van het slijten van de zakjes en van het vocht wat vrij komt.
De zakjes zijn dan wel gevuld met zoutoplossing, maar deze zakjes zijn gemaakt van siliconen en dat komt in uw lichaam.
Dat zie ik wekelijks".
Een man met ruime ervaring!
De zorgverzekering heeft de aanvraag afgewezen, de huisarts heeft de zorgverzekering hierover opgebeld en ik moest afwachten. Ik wacht nu alweer 6 weken. Dit is in het kort mijn verhaal.
W. v.d. L.