Bevolkingsonderzoek met implantaten, een gevecht
Tot mijn grote spijt draag ik al 27 jaar borstprothesen. 2 Jaar geleden zijn deze vervangen. Liever had ik ze helemaal laten verwijderen, maar dit werd mij ten zeerste door de chirurg afgeraden.
In mei kreeg ik een oproep voor het bevolkingsonderzoek. Ik heb telefonisch gereageerd en verteld dat ik prothesen draag, dat er in de loop der jaren al eerder een paar keer foto's gemaakt zijn met als resultaat steeds een volgende oproep omdat ze iets gezien zouden hebben wat niet goed zou kunnen zijn. Eenmaal zelfs hebben ze 3 keer 'n foto gemaakt, omdat de belichting steeds niet goed bleek te zijn. Dat kwam door de prothesen, zei men. (Geen pretje, gezien de hoge dosis straling, om van het ongemak nog maar niet te spreken.)
Dus was mijn vraag, of het voor mij wel zin had om van de oproep gebruik te maken, terecht. Als antwoord kreeg ik hierop dat de meningen omtrent foto's maken bij borstprothesen erg uiteen liepen en dat ik beter met de huisarts kon afspreken eens in de 2-3 jaar een echo te laten maken in het ziekenhuis. Met als gevolg dat ik een afspraak maakte bij de röntgenafdeling met een verwijzing van mijn huisarts.
Tot mijn grote verbazing was de dienstdoende arts erg geïrriteerd. Hij vroeg me waarom ik een echo liet doen en waarom ik geen foto's liet maken. Na hem bovenstaand uitgelegd te hebben, kreeg ik als antwoord en ik citeer letterlijk; dat hij geen echo wilde maken zonder dat er eerst foto's gemaakt waren, want dat zou geen enkele zin hebben. Hij kon mij, met alleen een echo, geen garantie geven dat er niets zou zitten.
Ze beginnen daar liever niet aan en daarom geven ze het advies een echo te laten maken. Gaat u maar terug naar uw huisarts".
"Bovendien, zo zei hij, hebben ze bij die bevolkingsonderzoeken schrik voor prothesen, want het gebeurt wel eens dat die tijdens zo'n onderzoek springen en daar zijn ze niet voor verzekerd."
Ik zei: Dus als ik het goed begrijp, wilt u mij niet helpen en kan ik mij weer aankleden, waarop de man in kwestie zei dat ik dat goed begrepen had. Erg prettig als je met een drukke baan tijd vrij gemaakt hebt om dan onverrichterzake op te moeten hoepelen na een dergelijk onaangenaam gesprek.
Het lijkt toch nergens op dat de mening van deze man zo doorslaggevend mag zijn dat een verwijzing van de huisarts de prullenbak in gaat! Dit is een kwalijke zaak! Ik krijg hierbij het onprettige gevoel, als patiënt, aan de goden overgeleverd te zijn. Na zelf enkele jaren als verpleegkundige in de gezondheidszorg gewerkt te hebben, kan ik mij niet herinneren dat ik ooit mijn eigen mening zodanig voorop stelde, dat de patiënt hiervan de dupe werd. Bovendien vind ik het niet passend dat de communicatie tussen de verschillende instanties zo slecht is, dat dit over de rug, c.q. borsten, van een patiënt uitgevochten moet worden. De patiënt mag nooit tussen wal en schip raken!
Géén 100% garantie is beter dan helemaal geen onderzoek, zoals nu bij mij het geval is geweest. Ik kom maar voor één ding: gecontroleerd te worden en heb altijd gedacht dat preventie in de gezondheidszorg hoog in het vaandel stond. Dat schijnt dus een misvatting te zijn! Het hangt er blijkbaar vanaf, met wie je te maken krijgt.
Willekeur, arrogantie en vooral machtsvertoon. Ik hoop dat mijn reactie niet alleen voor mijzelf, maar ook voor al die andere vrouwen van nut is.