Opgesloten in een lichaam van een 80-jarige

In 2012 heb ik borstimplantaten laten plaatsen omdat ik zelf geen borsten had en daar zeer ongelukkig van werd.

Nu enkele jaren verder ben ik er achter gekomen dat ik ontzettend moe ben, stemmingswisselingen en een kort lontje heb, futloos, geen zin in om leuke dingen te gaan doen. Kortom, ik voel me opgesloten in een lichaam van een 80 jarige (terwijl ik pas 30 jaar oud ben)!

Heb veel onderzoeken gehad over mijn vermoeidheidsklachten maar telkens komt daar niks uit. Zo heb ik ook rare vlekken achter op mijn rug en borst/buik wat ze niet weten wat het is. Een rare plek op mijn rechter middelvinger die regelmatig zeer doet. Ik nam het allemaal maar voor lief want dit speelde tenslotte al lang en je weet niet beter, zo ga je denken.

De vermoeidheid is wel echt mijn ergste klacht. Ik functioneer niet als een 30 jarige, ‘s middags als mijn kindje van 3 gaat slapen, gaat mama mee slapen en diep slapen. ‘s Ochtends nooit uitgerust wakker zijn, gewoon altijd moe. Slaaponderzoeken gehad; daar komt ook niks uit dus zeg ik, ik ben een chronisch vermoeide moeder want ja, een 3 jarig kindje hebben kost veel energie.

Daarnaast heb ik ook regelmatig allerlei kleine pijntjes die onverklaarbaar zijn. Nu heb ik ongeveer 3/4 jaar last van mijn rechter borst en daar zit ook een bultje in. Ik heb daar ook verschillende onderzoeken voor gekregen zoals echo, MRI, mammografie. Dit doe ik regelmatig omdat mijn moeder twee keer borstkanker heeft gehad. Zoals altijd is daar niks op te zien, zoals zij zeggen; “Maak je niet druk.” Vorig jaar ook bij een internist geweest. Over de vermoeidheidsklachten wordt verteld dat vermoeidheid aan verschillende dingen kan liggen, kortom ik ben gezond! Het enige is dat ze lactose intolerantie hebben gevonden, maar hier heb ik nog steeds mijn bedenkingen bij.

Na de documentaire van ‘Moordtieten’ ben ik anders gaan kijken naar mijn klachten.

Zo heb ik een miskraam gehad en 3 maanden geleden ben ik er achter gekomen dat mijn kindje hypermobiel is. Zou het dan toch allemaal met mijn borsten te maken hebben? Hoe meer ik lees, hoe meer klachten bij mij herkenbaar worden. Ik wil graag explantatie en lipofilling. Waarom lipofilling? Omdat ik niet terug kan, zegt mijn gevoel, ik weet wel heel zeker dat ik nooit meer nieuwe protheses laat plaatsten. Ik hoop dat er een internist is die bij mij de diagnose ASIA syndroom vaststelt, zodat ik niet volledig de kosten zelf hoef te dekken.

Begin dit jaar ben ik ook bij dr. S. geweest in het VUMC op de siliconenpoli: hier hebben ze bloed afgenomen en ik heb geen verhoogd siliconen in mijn lichaam zitten. Ze heeft wel ontdekt dat ik kapselvorming Baker 2 heb in mijn rechter borst. Dit was wel nieuw voor mij omdat ik al jaren bij Drs. M. loop en die heeft dit nog nooit aan mij verteld. Wel zei dr. S. dat mijn prothese binnen nu en 5 jaar verwijderd moeten worden, omdat ze er maar 10 tot 15 jaar erin mogen zitten.

Eigenlijk vind ik alles gewoon bullshit. Ik voel gewoon dat ze eruit moeten en ik maak me ontzettend veel zorgen.

Zo heb ik ook bij het Meldpunt Klachten Siliconen een stukje gevonden over mijn protheses, waaruit blijkt dat mijn geruwde Monobloc siliconen implantaten van de markt zijn gehaald in verband met een verhoogd risico op ALCL.

Ik heb hierover contact gehad met de W. kliniek en die vertellen mij dat dit niet klopt omdat ik gladde implantaten zou hebben. In een Franse brief vond het Meldpunt dat ik geruwde implantaten heb. Hopelijk kunnen ze snel verwijderd worden.