Allerlei ontstekingen

Ik ben een moeder van twee prachtige kinderen en een hardwerkende vrouw met mijn eigen bedrijf (kapsalon). Na de 2 zwangerschappen was er nog weinig over van mijn borsten en heb toen besloten om mij te verdiepen in de mogelijkheden voor een borstvergroting. Ik ben bij meerdere plastische chirurgen geweest om een weloverwogen beslissing te kunnen nemen. Ik ben een vrouw die bewust leeft; ik rook niet, eet gezond en sport 3 à 4 keer in de week. Bij al de gesprekken met de plastische chirurgen wilde ik me goed laten voorlichten. Vragen of siliconen borstimplantaten konden scheuren, lekken of zweten waren erg belangrijk voor mij. Bij elke plastische chirurg werd mij verteld dat dit allemaal verleden tijd was en dat de prothesen van deze tijd echt niet meer stuk konden gaan en dat ze niet konden zweten. Sterker nog, je kon ze doorknippen en dan nog zou er niets gebeuren. Borsten voor de rest van mijn leven.

2010 - 2 jaar na de implantatie kreeg ik een vreemde oogontsteking, een ontsteking aan de iris. Ik ben bij de huisarts geweest en kreeg oogdruppels mee. Mijn immuun systeem was toen nog sterk genoeg om mijn oog weer te genezen.

2010 – In de zomer kreeg ik een hele rare vorm van oorontsteking. Mijn oren werden erg dik en ik ben toen 2 weken echt ziek geweest (terwijl ik vanaf de start van mijn eigen bedrijf nog geen enkele dag ziek ben geweest). Mijn gehele slijmvlies was ontstoken.

2011 – In september kwam de irisontsteking weer opzetten. Het was een behoorlijk ontstoken iris en er werd mij geadviseerd contact op te nemen met de internist. Met de internist zijn alle lichamelijke problemen besproken en zijn er bloedonderzoeken gedaan om alle auto-immuunziekten te onderzoeken. Ook is er een echo van de borst gemaakt omdat ik aangaf dat ik vooral veel pijn aan de rechterborst had. Bij deze echo kwamen de artsen tot de ontdekking dat een lymfeklier 2.5 à 3 cm. opgezwollen was. Bij de bloedonderzoeken werd er niets gevonden en de internist stuurde mij terug naar de huisarts.

21 november 2011 – Bij de huisarts de lichamelijke problemen uitgelegd en gevraagd of er een verband zou kunnen zijn met de siliconen borstprothesen. De huisarts vroeg mij of ik niet gewoon te druk was met mijn eigen zaak en de 2 kinderen en of mijn huwelijk wel 100% was. Van eventuele complicaties van siliconen wilde hij niets weten.

Hierna heb ik een e-mail gestuurd naar mijn plastisch chirurg dr. Van X van de gelijknamige kliniek in Leusden. Ik heb de situatie uitgelegd en gevraagd of hij verband zag met de siliconen borsten. Hierop kreeg ik een e-mail terug dat hij hier geen verband tussen zag en dat hij hier nog nooit van had gehoord. Ook na een telefonisch gesprek gaf hij aan dat het enige dat bij hem in de praktijk wel eens gebeurd was, is dat de borst gaat inkapselen.

Vervolgens ben ik me elke week slechter gaan voelen en het gevoel dat mijn lymfeklieren nog dikker werden. Ik kon zelfs bepaalde jassen niet meer dragen. Ik voelde me daarnaast vermoeid en snel geïrriteerd. Hoewel ik zelf absoluut geen aansteller ben, draag ik het liefst geen bh en merk ik dat mijn lichaam bij alles protesteert. Ik raakte er nu echt van overtuigd dat er iets aan de hand is.

10 november – Afspraak gemaakt bij Prescan om verdere gezondheidsproblemen uit te sluiten. Hier is een Total bodyscan gedaan. Dit houdt in dat een MRI scan het hele lichaam, behalve de borsten, scant. Een borstenscan is in Nederland niet toegestaan. Daarnaast ook een cardiotest gedaan. Uit de MRI-scans is vastgesteld dat ik 2 vlekjes heb op de nieren en een vleesboompje in de baarmoeder, een verdikking in een hartklep en dat mijn prestatie in de cardiotest eigenlijk tegenviel voor iemand die zoveel sport (dit geloof ik want ik had het gevoel dat ik tegen mijn lichaam aan het vechten was). Er was uit alle tests feitelijk niets geconstateerd om me zorgen over te maken.

Bij de Total bodyscan wordt dus feitelijk alles uitgesloten en werd ik gezond verklaard. Doordat ik me zo rot voelde en er telkens weer niets werd geconstateerd ben ik op een gegeven moment ook op het internet gaan lezen. Daar vond ik het ene artikel na de andere dat vrouwen ziek konden worden van siliconen prothesen door een aantasting van het auto-immuunsysteem. Ook verdikte lymfeklieren zouden hier op kunnen wijzen. Na de Total bodyscan zijn we dan ook direct naar de Van X kliniek gereden. We hebben onze argumenten verteld en gevraagd of dit betrekking kon hebben op mijn siliconen prothesen. Wederom gaf dr. Van X aan dat dit uitgesloten was en dat hij er nog nooit van had gehoord. De borsten zagen er volgens hem mooi uit en een klier kon weleens ‘klieren’.

Terug naar huis moet je jezelf eigenlijk goed voelen en moet je je er overheen zetten aangezien iedereen je voor ‘gek verklaard’. Proberen de draad weer op te pakken, te werken en mijn gedachten te verzetten want er kwam een drukke december maand aan. Het zijn toch zware dagen aangezien er niemand is die je wil of kan begrijpen. Twijfel over alles, borsten die heel mooi zijn maar tegelijkertijd wellicht je lichaam ziek maken en je rot en moe laten voelen.

Op het werk is één van mijn klanten KNO-arts die ik op medisch gebied altijd erg vertrouw. Tijdens een bezoek van hem vroeg hij naar mijn oog en ik vertelde hem dat ik nog steeds Pred-Forte druppels (prednison) moet gebruiken. Ook vertelde ik hem over de opgezette klieren in de oksel. Ik zag aan zijn gezicht dat hij dit niet normaal vond en vroeg of ik al bij een dokter was geweest. Door het goede gevoel tijdens ons gesprek heb ik hem verteld over mijn eigen vermoedens. De KNO- arts vertelde mij dat er tot op heden altijd nog vraagtekens bestaan over het gebruik van siliconen. Zelfs bij het plaatsen van kleine hoeveelheden (bijv. voor stembanden). Omdat het hierbij vaak gaat om kleine hoeveelheden zijn de problemen minder groot. Ook gaf hij aan dat de lymfeklieren in mijn geval groter zijn dan indien je een virus of griep zou hebben.

28 november- Zo langzamerhand weet ik niet meer waar ik heen moet. De naam Dr. X was ik al een aantal keer tegengekomen en heb daarop besloten een afspraak met haar te maken. Hier ben ik samen met mijn man naartoe gegaan. Dr. X gaf aan dat mijn klachten overeenkomen met de klachten van alle andere zieke vrouwen die zij heeft behandeld. We vroegen haar of we er achter konden komen middels een bloedtest of andere onderzoeken. Dr. X gaf aan dat zij hier al best lang haar best voor doet, maar dat het een duur onderzoek zou zijn. Het is een onderzoek op moleculair niveau dat moeilijk uitvoerbaar is. De kosten zijn dus feitelijk hoog en vooralsnog niet dekkend, aangezien het aantal geregistreerde vrouwen waarbij bewezen is dat siliconen auto-immuunziekten veroorzaken nog te klein is tegenover het totaal van de geïmplanteerde vrouwen.

Weer vol twijfeling, woede, vragen en onmacht naar huis. Hoe is het mogelijk dat ze je waarschuwen dat roken schadelijk is en dat ze aan de voorlichting van siliconen niets doen? Veel vrouwen, ook steeds jonger, praten over een borstvergroting, denken over een borstvergroting of nemen een borstvergroting. Er zijn zoveel vrouwen die er ziek van worden en ermee doorlopen omdat er geen wetenschappelijke erkenning voor is. Het is sluimerend ziek worden. Als je ermee naar de artsen gaat, word je naar huis gestuurd en gezegd dat je niets mankeert en dat het waarschijnlijk van psychische aard is of dat het overgangsperikelen zijn. Het is echt vreselijk. Ik ken vrouwen met siliconen prothesen om me heen waarvan de ene mank loopt, de andere darmklachten heeft en anderen zich zwak en ziek voelen en het liefst op bed liggen. Allen hebben diverse onderzoeken gehad maar er valt bij niemand ook maar iets te vinden.

‘Gelukkig’ komt dan het nieuws omtrent de PIP implantaten. Het nieuws omtrent deze prothese komt naar buiten terwijl ik zelf ook sterk twijfel aan siliconen. Ik heb alleen niet het merk PIP maar een ander Frans merk, nl. SEBBIN. Echt fijn voor de vrouwen dat ze de erkenning krijgen voor hun siliconenziekte. Ik hoop alleen niet dat alle plastische chirurgen zich kunnen schermen achter het feit dat zij dit merk niet gebruiken en juist het verhaal omdraaien dat de door hun gebruikte merken juist goed zijn.

Op het internet vind ik inmiddels andere vrouwen die lichamelijke klachten hebben gekregen na het inbrengen van implantaten bij de Van X kliniek in 2010 en 2011. Toch vreemd dat dr. Van X deze klachten niet kent terwijl deze hetzelfde inhouden als de mijnen. Ik vind het persoonlijk een vreselijke schande dat je als vrouw kiest voor iets wat voor de vrouw over het algemeen belangrijk is maar dat je hier vreselijk ziek van kan worden zonder dat je op de eventuele gevaren wordt gewezen. Voor mijzelf en de andere vrouwen is er bijna geen weg meer terug. Het is heel moeilijk om iets te laten verwijderen dat er esthetisch gezien erg mooi uitziet en iets is dat perfect bij jouw lichaam past. Aan de andere kant maakt het je beetje bij beetje ziek en weet je niet of verwijdering ervan je weer beter gaat maken. Ook de ontkenning van artsen dat er geen verband is, laat je continue in dubio: erin laten of verwijderen en in mijn geval min of meer verminkt door het leven gaan. Het blijft voor mij onverteerbaar dat plastisch chirurgen je niet op de bijwerkingen wijzen. Bij elk medicijn zit een lijst met bijwerkingen en bij zo’n ingreep word je voorgelogen en worden er zaken verzwegen.

Voor mij is er inmiddels geen weg meer terug maar het zorgelijke is dat er veel meer vrouwen ziek zijn zonder dat deze het ergens aan toe kunnen wijzen en er inmiddels mee leren leven. Ze zijn waarschijnlijk al teveel tegen gesloten deuren aangelopen en hebben geen luisterend oor gevonden bij hun behandelend arts. Of wellicht zijn de artsen niet doortastend genoeg en durven ze zich niet uit te spreken voor mogelijke gevolgen van siliconen. Daarnaast word borstvergroting steeds meer een gemeengoed waar ook veel jonge vrouwen voor kiezen. Je laten adviseren door plastisch chirurgen is mijn inziens niet voldoende, aangezien zij voor het esthetische en het geld kiezen en niet voor de gevolgen van je gezondheid. Laat je alsjeblieft voorlichten door artsen die ook de nadelige gevolgen onderkennen van siliconen. Ik hoop dat iedereen die dit leest zich realiseert dat hun dochter of kleindochter misschien ook een borstvergroting overweegt, met alle gevolgen van dien!