40 Verschillende klachten

Ik was zo goed als uitbehandeld. De arts vernam dat ik fibromyalgie en prikkelbare darmen zou kunnen hebben. Toen kwamen ze er ook achter dat ik anticellen had die mijn schildklier aanvallen (beginstadium Hashimoto). De andere klachten werden alsmaar erger en erger. Ik begon er ziek uit te zien, verloor veel gewicht en mijn haar viel uit. De dagelijkse pijn aan de borsten was vanzelfsprekend geworden. De pijn aan mijn gewrichten en spieren werd ondraaglijk. Ik zag vaak wazig, viel vaak flauw. Ik had een lijst van zeker 40 verschillende gezondheidsklachten. Uit alle onderzoeken die gedaan waren kwam geen duidelijk antwoord. Ik moest er maar mee leven.

In 2021 werkte ik als fashion designer aan mijn collectie voor Fashion Week in Canada. Vlak voordat ik naar Canada vloog kreeg ik te horen dat mijn prothesen mij mogelijk zouden kunnen vergiftigen, het kwartje viel. Ik kon voor mijn vlucht nergens meer terecht. De huisarts wist hier niets van af en zei wel dat er een lange wachtlijst was voor een explantie operatie. Ik kon alleen maar doorgaan.

Mijn haar viel nog meer uit, ik had heel veel pijn in mijn handen. Ik heb toen wel de fashion-collectie afgekregen, en besloot naar Canada te gaan. Dit ging alleen al heel snel fout. Ik werd erg beroerd. Ik probeerde mijzelf groot te houden, maar ik kon amper meer op mijn benen staan. In het hotel raakte ik constant mijn bewustzijn kwijt. Ik had oprecht het gevoel dat ik zou gaan sterven.

Gelukkig was er een ziekenhuis een straat verderop. Ik kwam daar bij de ER (Emergency Room) terecht. Ze hebben alle standaardtesten uitgevoerd om te kijken of er een directe levensbedreigende aandoening was. Toen ik ze vertelde dat ik Allergan protheses had en ik bang was dat het daaraan zou kunnen liggen. De arts was bekend met BII (Breast Implant Illness). Dit vond ik bijzonder, omdat naar mijn ervaring een hoop artsen in Nederland hier niets van lijken te weten. Vanuit Canada hadden mijn partner en ik verschillende plastische chirurgen gecontacteerd met de vraag of we ergens met spoed geholpen konden worden. En zo spoedig mogelijk een vlucht terug naar Nederland geboekt.

Mijn collectie heb ik in Vancouver afgegeven aan het Fashion Week team. Fashion week zou de Elegant Curiosities runway show voor mij uitvoeren. Ik baalde hier verschrikkelijk van. Ik kon niet bij mijn show aanwezig zijn, waar ik al mijn trots, geld en tijd in had geïnvesteerd. Eenmaal in Nederland aangekomen, moest ik direct naar het ziekenhuis vanwege meerdere klachten.

De telefoniste van het ziekenhuis waar ik de protheses had laten plaatsen reageerde kortweg bot en volkomen onprofessioneel. Ze zei dat het ging om ‘massahysterie’. Ik ben uiteindelijk bij een plastisch chirurg in Amsterdam terecht gekomen. Een paar dagen na mijn aankomst in Nederland kon met spoed de explantie operatie met verwijdering van kapselvorming ingepland worden.

Na de operatie ging er een nieuwe wereld voor me open. Ik kon weer normaal ademen! Dit was ik niet meer gewend, want met de prothesen deed diep inademen verschrikkelijk veel pijn aan mijn borsten. Ik merkte zo snel verbeteringen aan mijn gezondheid. Ik heb sinds de operatie geen polsspalken meer hoeven te dragen, mijn handen vallen ‘s nachts niet meer in slaap, ik zie er gezonder uit, met hulp van hormoonzalf 2x per week op mijn hoofdhuid is mijn haar weer aan het terug groeien, mijn oogwit is weer wit, het duizelig zijn is weg. Ik heb helaas nog steeds lichamelijke klachten, maar ik kan zeker zeggen dat 60% van de klachten weg zijn. Ik kan ook mijn armen weer helemaal omhoog doen, heerlijk! De anticellen (niet erfelijk) zijn er wel nog, wat waarschijnlijk Hashimoto gaan worden. Ik zit nog net tegen de grens aan waar mijn schildklier nog werkt. Ook blijf ik klachten van prikkelbare darmen met een erg opgezeten buik ervaren.

Nu speelt er wel weer een nieuw probleem, ik voel mij onzeker over het resultaat. De rechterborst was na de operatie niet mooi geworden. Ik nam contact op met het plastisch chirurgische centrum die de explantatie operatie had gedaan. Dit was helaas een erg nare ervaring. Ik was daar met de vraag of er iets fout was gegaan en of ze rechterborst misschien mooier kunnen maken. Van de arts waar ik kwam kreeg ik een lacherige opmerking dat ik aan een slagroomdieet moest, zodat ik met lipofilling mijn borsten kon laten vullen. Dat vond ik een ongepaste opmerking, aangezien ik ervoor uitlegde dat ik een immuunziekte had, en op gezonde voeding moet letten. Ik vroeg naar een andere arts in hetzelfde plastisch chirurgische centrum voor een ‘second opinion’.

Mijn afspraak was tweemaal verzet, en op de dag zelf kreeg ik bericht of ik een paar uur eerder kon komen. Toen ik daar aankwam moest ik nog heel lang wachten voordat ik geholpen werd, de arts ging eerst lunchen. Naar mijn gevoel was ik ook een van de eerste die daar een explantatie operatie heeft laten doen, toen ik op controle kwam bij een van de medewerkers werd mij dat verteld. Na circa een uur gewacht te hebben werd ik weer in de kamer begeleid waar ze protheses hadden uitgestald in een vitrinekast. Tijdens het gesprek kreeg ik nog erger het gevoel dat ze mij niet wilde helpen. De behandeling voelde onpersoonlijk, en er werden felle opmerkingen naar mij gemaakt. Ik kom hier nooit meer terug. Mijn partner en ik waren verbaasd en aangeslagen over de slechts behandeling. Het duurde vervolgens erg lang om mijn medische dossier van ze te krijgen.

Na deze verschrikkelijke afspraak heb ik contact gezocht met dokter K. In oktober kan ik bij haar terecht voor een intakegesprek. Dit was al direct een hele andere ervaring. Ik had het gevoel dat ze mij echt begreep. Ik legde Dokter Kappel ook uit dat het mij niet uitmaakt dat mijn borsten nu klein zijn (A-cup), maar dat ik graag wil dat de oneffenheden weggaan. Ik heb het volste vertrouwen in haar.

Zoals je begrijpt heeft het een behoorlijke impact op mijn leven gehad. Het heeft mij tientallen duizenden euro’s gekost en enorm belemmerd in beide mijn privé en professionele leven. Vanwege de nasleep heb ik ook psychologische klachten gekregen. Ik loop nu al enige tijd bij een psycholoog met angsten rondom mijn gezondheid en mijn zelfbeeld.

Voor mijn coaching werk kom ik in contact met transvrouwen en genderfluïde personen. De confrontatie is dan best groot. Ik heb als cis vrouw dan ook de protheses genomen om mij ‘vrouwelijker’ te voelen, omdat veel mensen mij hierin pushte, gezien dit volgens hun het ideaalbeeld van een vrouw zou moeten zijn.

Twee van die lichaamsvreemde silicone ballen maken je NIET vrouwelijker! Geloof me, het gaat om hoe jij je uit, kleedt en vooral voelt in je lichaam. Dit breng ik ook over aan al mijn cliënten die ik begeleid in hun crossdressing of transitie. Ik snap de onzekerheid, deze zullen we allen wel eens in ons leven ervaren. Door media en mensen die niet begrijpen wat ware schoonheid is. Het is allemaal beïnvloed door de fake look die zo populair is gemaakt.

Ik wou dat ik de tijd kon terugdraaien, als jong meisje niet had gekozen voor borstimplantaten maar had gekozen voor mijn lichaam en met alle gevolgen van dien niet mijn gezondheid had verpest. Met de hulp van dokter K. hoop ik dat mijn borsten er weer uit gaan zien als voor de operatie.

In Nederland hebben meer dan 200 duizend vrouwen implantaten, waarvan ook een hoop transgender vrouwen. Ik probeer iedereen om mij heen te waarschuwen rondom de gezondheidsproblemen met siliconen. Na het verwijderen van de implantaten zijn de helft van mijn klachten verdwenen!

Kies voor jezelf.

Laila Verseput